Bugünlerde kendimi hobilerime verdim,örgüler,ufak ufak dikiş maceraları,kendin yap ve geri dönüşüm projeleri evimi sarıp sarmaladı resmen.....çokta hoşuma gidiyor boş duramıyorum.....
Helede bugünlerde havalar pek güzel gider oldu kızımda büyüdüğü için alıp alıp çıkı veriyorum dışarı artık anneli kızla gezme mesafelerimiz de uzadı...önceden anca yakındaki bakkala kadar gidebilirken artık çarşıya doğru baş başa gidebiliyorum...(yarı kucakta yarı ellerinden tutarak taşıyorum meleğimi)....Büyüyen çocuk gerçekten güzel oluyormuş bunu en iyi 2-3 yaş civarında çocuğu olan anneler anlar...tahminimce 1 sene içerisinde de şu inat halleri de geçer git gide düzene oturuyor çünkü...eminim önümüzdeki kış sonu akıllı mı akıllı kocaman kızım olacak.....
Böyle güzel günlerde evde bir şeylerle uğraşırken kızımı da alıyorum yanıma ona da gösteriyorum Allah'tan çok hevesi var seviyor uğraştığım hobileri....bazen bir bakıyorum almış eline kumaşı dikiş makinasının başına geçmiş anne ben etek dikecem diyor bazen de bütün kumaşları önüme yığmış hadi banada dik diyor....helede yünlerimi eline geçirince kurtuluş yok illa ki banda ip kes anne diyip koca bir parçayı alıyor eline....kalın uçlu tığlarımı veriyorum bazen eline gösteriyorum örmeyi 1-2 dakikalıkta olsa sevsin istiyorum minik elleri ipleri.....
Şimdi düşünüyorum da hayallerim bambaşkaydı ama şuan bambaşka bir hayat yaşıyorum ve gerçekten şimdiki hayatımı çok seviyorum....Bazen diyorum ki nerden geldi içinden örgü örmek,dikiş dikmek ben anca boş boş uzun uzunnn zincir çekmeyi bilirdim...okul hayatımda da sıfır hobi durumundaydım:)) sadece ders çalışırdım....Ama düşünce fark ediyorum ilk okulda bebekler dikerdim iğne iplikle...en çok sevdiğim ders iş eğitimiydi mesela en çok iş eğitimi öğretmenimi severdim:) Demek ki içimde bi yerlerde varmış bu heves...
Ben de şimdi kızım benim gibi olsun istiyorum Allah'tan hevesi var öyle hoşuma gidiyor ki onun bu merakı hevesi...çoğu zaman resmen evde küçük meryemce dolaşıyor:)
Neyse öyle böyle işte kafamdaki düşünceler.....anlatmak istedim...konuşmak istedim....
SEVGİLER :).....
Ne güzel yaa, çocukluktan belli oluyor işte. Ben de annemin eteklerini kesmişim, hatta bir kere de çarşafı :)) Küçükmüşüm ama ne yapalım bol kumaşı görünce dayanamamışım :)
YanıtlaSilsenin ne olacağın belliymiş zaten baksana elini korkak alıştırmamışsın koca çarşafı kesivermişsin:) iyi cesaret:))
Silİnşallah kuzucuğun da senin gibi becerikli bir hanım olur.gerçi olacağından eminim. Sevgiler
YanıtlaSilinşallah fatmacım...en çok istediğim kimseye muhtaç olmayan her işini becerebilen bir kız olması...allah o günleri gösterir inşallah...
Silçok duygulandım..birden dönüverdim yıllar öncesine..ben daha sakinim artık..ve zamanla sende öyle olursun..çocuklarımın küçüklerini doyasıya yaşayamadım..ama büyüklüklerinin keyfini çıkarmaya başladım...zamanla herşey daha da güzel olucak..sevgilerimle :)
YanıtlaSilben yalnız olduğum için bebekliğinide güzel geçirdim sudenin...şimdilerde daha çok öğrenecek imkanlar var çok şükür....bakalım şu seneyide atlatimde 2014ün kışına doğru sude çok daha değişir koca kız olur ozaman 3 bucuk yaşında oluyor...öle iştee anlat anlat bitmez bende dertler:))
Sil